Gidişine Şiiri - Gültekin Akar

gittin gül dondu
gülşen hazan oldu
gittin
yürüdüğün yollar harab oldu
gittin elden ne gelir
sensiz gönül viran oldu

gittin, bedeni terk eden can gibi
gözden düşen yaş gibi
kesik damarda kan gibi
gözlere inen perde gibi

gittin ateşte kavrul
yan kül ol dercesine
gittin yeter artık
öl dercesine
pişmanlık güneşi doğsa da
gönül penceresine
gittin, elden ne gelir

gittin mutluluk öksüz düştü
bıraktığın hediyeler sahipsiz
birer birer ardına düştü
kollar yana
baş çaresiz öne düştü
gittin mantık mizan sarhoş düştü

sen gittin gülüm
bir dünya bir yaşam bir beden
kefensiz mezara düştü