...
İşte bir şiir daha sana bu yürekten...
İşte bir sitem daha!
Artık yeter diyesim geliyor
Yeniden kazanılmış karanlıklar
Ve kaybedilmiş dünler
İçimi yırtarcasına büyüyen hasretin
Artık taşıyamayacağım bir yük oldu omuzlarımda
Sakın yanlış anlama
Ne pesettim ne de bıktım
Ama artık gözlerimi açmaya bile gücüm yok.
Yıllardır sevginle, özleminle yaşayan bu beden
Bir greve gebe artık...
Emanetin hala bende, hala benimle
Bir yemin gibi taşıyorum ellerimde
Senin bir parçanmış gibi
Senden bir habermiş gibi
Yarınlara yakılmış bir ateş gibi, umut gibi
Her anımda, her nefesimde ellerimde...
Yaşayasım yok artık...
Bu olmamalı hayat dedikleri
Sensiz yaşadıklarımın her noktasında bir eksiklik
Her noktasında paylaşılmayı bekleyen bir zafer...
Ve hepsi olacakmışcasına beni susturan bir umut!
Elbet bir sonu var, elbet bu suskunlukta sona erecek
Ya yattığın yerden kalkıp sen bana geleceksin
Ya da birgün ruhum bedenimi terkedip
Yarım bıraktığı sevdasına dönecek!
Kayıt Tarihi : 4.2.2004 23:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!