Gidişinden Şiiri - Zübeyr Gürbüzer

Gidişinden beridir, hep bir boşluk,
Geceleyin benle de, gündüz nerde.
Konyakta değilki, ne bu sarhoşluk,
Göremiyorum aşkı, hani nerde.

Kapandım yatağa, son çare diye,
Belki görürüm ben, o nur yüzünü.
Rüyalarım etti bana hediye,
Aldı götürdü, sonunda hüzünü

Gidişinle yıkıldı bak kainat
Ne zormuş ki yanlızlık, ne büyük yük
Dönüşün umuduyla yaptım inat!
Mamafi gururum aşkımdan büyük

Tek bir laftan, geçilirmiki aşktan,
Aşk yurdunda dolu, bilmeceler.
Her gece, gözümden süzülen yaştan,
Ben değilim de şahittir, geceler.

Varmıdır acaba bu, aşkın eşi,
Gezsem aşk uğruna, binlerce diyar.
Yaktı içimi bu derdin ateşi,
Bende değil, sendedir cevabı yar.