Gidişin ve sen Şiiri - Mehmet Fettah Yar ...

Başlayan her bi şeyin bir sonu vardı bilmezmiydin.
Annesinden bir oluk kanla düşüp soğuk suyla buluşup
Ve
O soğuklukta hayata merhaba diyen bir başlangıç,yani ilk nefesle başlayan bir başlangıcın sona doğru gidişi kayan bir yıldızın hızına eşittir.... Görebilirsen
Ve... musalla taşında değişen tek şey
suyun ılık olmasıdır..
Bu aşkın başlangıcı ılıktı ama sonu soğuk yanı hayatla bi tersliği vardı hep görme uğraşıyla yıprandık...

Asya ortasında bir çocuk ağlar,afrikada bir anne, amerikada bir göçmen yani herkes bir şeyler kaybetmiş kimi marsta arar suyu kimi kelimeleri kanatır.. bir arayış bir avuntu işte

Gizemli şafakların kuşluğuna gebedir zaman sancılarım büyük,bir nehir sızar parmak uçlarımda o nehir ki yarım kalan aşklar ülkesinden akıp gelmekte...
Bir hançer vurdun gidişinle sen bana diğeri yaramda oynar, faylarım kırıldı,çökmüyor katmanlarıma sular dilim damağım kurumuş sankı zındana dönmüş bu dünya.....

AŞKI tanımaya başladığımız günlerde kıskanmaya başlamıştık sevenleri,sevgilileri,çocuklu aileleri oysa hala hayatı eskiden olduğu gibi o çok şık kocaman havuzlu evlerde çekılen filmlerden arıyorduk koynumuzda çıplak yatan hayatı görmezden geliyorduk... kaçıyorduk hayattan
Arada bir mağaralarımıza kaçıyorduk o ilkelce kayalara resmedilen figürlerden besleniyorduk sonra ışığın çarptığı yerde kendimize yoldaş arar olurduk ve birbirimizi bulurduk aklın yokluğunda kalbimizle başbaşa kaldığımız her başlangıçta..

Her yağmur yağdığında,her ıslandığımda ve her rüzgarda kuruttuğumda tenimi sana benziyordum ve sana geliyordum sessizliğinin çığlığında.
Oysa gittiğinde gidişini bile göremedim günler sade,aşklar artık usta işi acemilere iş yok ve hayat zor zenneat bir gövde gösterisi, taşımak zor olacak yaralı ve güneş kurutsun diye yeşillere serili IŞIK'lı kalbimi..