Gidişin Tükenişimdi...

Gidişini hatırlarım
Sonbahar ezgisinin mahrem kollarında
Ellerim üşür,
avuçlarım sımsıcak nefesini öper
Yüreğim titrer ayrılığın dokunuşunda,
Darbeler şahittir tükenişime
asırlarca uzaktadır kavuşmalar…

Issız bir intihar dolaşır
eteklerimde uçuşan rüzgarın
kabus bakışlarında…
geç kaldım ümitlerime
aydınlık vadetmeye,
İçimden karanlıklar geçer
Sendeler boyun eğen anılar
Zaman yorgun ve suskundur
Ayaz aşkların koynunda…

Galibi olmayan savaşın
Payına düşer özlemler,
Uğruna kurban verilir
çalınmış mutluluklar
azapları vurulur yenilgilerin
naralar atılır özlemin mızrağınla,
Kan rengine boyanır susuşlar
özgürlüğün içinde
beyaz aşk kefenlenir…

Gidişimi hatırlarım
Ömrümün biten dakikalarında,
Son arzum sorulmuş gibi
Korkakça koşuşur gülüşlerim…
düşer ümitlerim uçurum diplerine
silmeyi unuturum izlerini sevmemin
Başucumda gizli bir yas
yarım kalır söyleyemediklerim
Aşkı toprağa,
yıldızları gökyüzüne gömerim,
Darağacı misali soğuk bir gecede
kendi ellerimle çekerim ipimi,
Ay gölgeleri sessizce örter üstümü..