Gidişin Suskunluğu Şiiri - Nergiz Garibli

Yanar geceler bir kalemde
Bir var oluş, bir gidiş…
Ben seni yaşarken, sen sensizliği yaşadın.
Hala vurgunum o anlamsız, boş cümlelere…
Sebepsiz gülüyorum, ağlamaktansa
Biz bir elmanın iki yarısı olmaktansa,
Bir yarımın çeyreği bile olamadık…
Elveda sevgili…
Bu haykırışla, bu aşk boşuna
Ben yalan prensesi
Sen doğrular kralı
İstemedin; sevgimi, aşkımı, ruhumu
Gittim!
İhanetin niye bilmem? !
Bu öfke kime, niye bilemedim? !
Bırak ellerimi düşmeğe razıyım…
Bu gurursuzluklar bana zarar
Bırak ellerimi, bırak git artık
Uzatma bu veda niye? !
Gidişin buralardan, kalbimde de değilsin…
Seni sildiğim tek yer beynim!
Hadi durma git artık…