Sen gittin
Kuşlarda gitti…
Sokaklar boş
Ağaçlar öksüz…
……………….
Avludaki,
Petunyalarda öyle.
Cinyolar,hercailer, hatmiler
Gözümde yok.
San ki;
Hepsi topluca intihar etti…
Sen gittin,
O, sağanağına tutulduğumuz yağmurlardan
Bir damla bile düşmedi sokaklara…
Rüzgar,
Saçlarını dağıttıkça balkondan odalara
Tepeden tırnağa üstüme sinerdin…
Şimdi, bir tutam esinti yok.
Öyle hasretim ki kokularına…
Gidişin,
Esen yeli katletti…
Radyoya, her dokunduğumuzda
Şarkıların ritmine tutunur beraber yürürdük…
Sen,
Kızıl akşamları bezetirken yıldız çiçeklerinden
Ben,
Sana şiirler dokurdum
Sedef kakmalı asil kelimelerden…
Gözlerimizin en yoksul manzarasında
Nereye baksak
Yine birbirimizi görürdük…
Ama sen,
Gittin…
……………
Biliyormusun;
Üç gün evvel
Nedendir bilinmez,
Duvardaki yelkovanda akrebi bıraktı…
Ayak seslerinde,
Tık
Yok…
Sessizliğin gürültüsü
Öyle bir düştü ki üstüme,
Sensizliğin
Enkazındayım…
Bağırsam,
Duyarmısın
Duysan
Gelirmisin
Bilmiyorum…
Bildiğim
Tek şey,
Gidişin pusuya düşürdü beni can!
Ben sana
A ğ ı r
Y a r a l ı y ı m...
Kayıt Tarihi : 31.7.2010 14:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sebahattin Altınpınar](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/31/gidisin-pusuya-dusurdu-beni.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!