Bu derin bir mahlastır
Kimler okusun
Derdim bu oldu dostlar
Kimler anlasın
Veren alır bilirim
Yürek yanar kalsa da
Bir cana borcumuzdur
Yürür o hakk yolunda
Anılar dökülür sayfalar dolusu
Keder ağlatır hasret uykusu
Servetin vârının bir harcı olsa
dönüşü yok kaçarı yok ,gitti usulca
Kara toprak bağrını açar da açar
Sevinir mi bilmeyiz koynuna basar
Bu beden bu toprağa ah nasıl sığar
Geride kalanı bırakır naçar
Sevdiği seveni var gözleri yaşlı
Beklediği , umduğu var yarına karşı
Bıraktı geride iki yaralı
Üzüntü gözyaşı elem ve keder
Kara topraktır her zaman üstünü örter
Tülay Oğan
Kayıt Tarihi : 4.2.2023 20:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Genç yaşta hayata gözlerini yuman çocukluk arkadaşıma (
![Tülay Oğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/02/04/gidisin-huznu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!