sabahın eri mi zaman, tam ortası mı gecenin zindan karası,
içimin ayazından mı donuyorum, karakıştan mı,
kavruluyorum ateşler içinde, yakan od mu, ayrılık mı,
yaşıyor muyum hala, ya ölümüyüm soluk alan,
akan gözlerimden yaşlarım mı, acılarım mı, belli değil...
biliyorum, konuşamaz derler gidenler,
çok uzakmış, dönülmezmiş gittikleri yerler,
yüreğimle duyarım seni, cevap ver,
biz gerçek miydik, yoksa masal mı?
yok zamanlarımızı yaşadık, gerisi dert değil...
uyandırdın, sabahın ilk ışıklarında,
uzaklardan geliyordu sesin yorgundu, korkulu biraz da,
boşlukta kaldı uzanan ellerim, dokunamadım sana,
çaresizim, bir o kadar da şaşkın,
aylardan bir ay, günlerden bir gün, ismi lazım değil...
08.47 - 04.04.2009 kızıl toprak
Nursen AteşKayıt Tarihi : 3.4.2009 09:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
her ölüm erkendir.....
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!