''vedaların doğduğu topraklardayım ama buralara hiç alışamadım...''
bir sabahın koynundaydı ayrılık
ve saatler hep gidişini
hep gidişimizi haykırıyordu
sözcüklerin kanıyordu
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
sesli bir evrende yaşamak ne güzel ...
eşsiz bir ilham kaynağı hayat
ve senle olan delikanklı bir mevsime
yalnızlık mevsimine merhaba..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta