Gidişin beni bitirir Şiiri - Kamil Aydemir

GİDİŞİN BENİ BİTİRİR

yatağımda nefesin
bu evde sesin olmasa
üşürüm

birbirimizle konuşamadığımız günlerde bile
o kadar söz birikirki karnımda
yer açmak için yeni sözlere
deliler gibi kendi kendimle konuşurum

yolunu yitirir sevgiden uzaklaşan insan

sen gidersen
güneşi götürürsün
yağmuru
suyu
umutlarım kurur
hasretin beni en güzel yerimden vurur

çorak yüreğime hüzün oturur
gitme gidişin beni bitirir

sevgiden uzaklaşınca insan kendini yitirir

kurtaramaz karıncalar
acılarımda yanar
bu şehir kül olur

sevgide çiçek açar insan
sen baharım olursan
her taraf gül olur

aşk mutluluk balı yapan arıdır
gönül kovanı

götürürsen baharı
çiçek açmaz içimin hiçbir yanı
çiçekler olmasa
nasıl bal yapar arı

bana sensizlik dokunur
hasta olurum
sen öyle bir ilaçsınki bana
her hastalıktan kurtulurum

cennet sanma uzakları
yanılgıları azaltır insanı

Kamil Aydemir