Gidişin Ardından Şiiri - Ömer Tural

GİDİŞİNİN ARDINDAN

ŞİMDİ NERDESİN

(1990 – Ömer Tural)

Omuzuna dökülen siyah saçların,
Arıyorum şimdi, şimdi neredesin?
Yavru ceylan gibi bakan gözlerin,
Soruyorum şimdi, şimdi neredesin?

Bir mazi oldu yaşanan günler,
Anılarda kaldı aşk ve sevgiler.
Şimdi bir yabancı olmuşsun bana,
Soruyorum şimdi, şimdi neredesin?

Güneşin batışında kızıllık yüzüne,
Katardı güzellik güzelliğine.
Esmerim, ümit verdin gönlüme,
Arıyorum şimdi, şimdi neredesin?

Mevsimlerin hep bahar gibiydi,
Yağmurlu, güneşli bir gün gibiydi.
Şimdi döndüm kışa, yokluğun acı,
Soruyorum şimdi, şimdi neredesin?

Seni sokaklardan sordum, bilmedi,
Menzil çeşmesi cevap vermedi.
Tural’ın yüreğinde silinmeyen sevgili,
Soruyorum şimdi, şimdi neredesin?

ŞİMDİ NEREDESİN

(1990 – Ömer Tural)

Omuzlarından dökülen siyah saçlarını
aradım rüzgârda,
neredesin şimdi, neredesin?

Yavru ceylan bakışlı gözlerinle
bir zamanlar dünyamı aydınlatırdın.
Şimdi bir yabancısın bana,
neredesin şimdi, neredesin?

Gün batarken yüzüne düşen kızıllık
güzelliğini çoğaltırdı.
Esmerim…
Umudu sen verdin gönlüme,
ama şimdi nerdesin?

Mevsimler seninle bahardı.
Yağmurla, güneşle büyüyen günler
bir anda kışa döndü yokluğunda.
Neredesin şimdi, neredesin?

Sordum seni sokaklara,
kimse bilmedi.
Menzil çeşmesi bile suskundu.
Bir tek yüreğimde kaldın;
silinmeyen, atılamayan sevgili…
neredesin şimdi, neredesin?

ŞİMDİ NEREDESİN

(1990 – Ömer Tural)

Omuzlarından düşen siyah
bir geceydi saçların.
Arıyorum —
neredesin?

Gözlerin,
yavru ceylan ürkekliğinde
bir bahar bırakmıştı içime.
Şimdi uzak,
şimdi yabancı…
neredesin?

Gün batımı kızıllığında
parlıyordu yüzün.
O kızıllık kaldı,
sen yoksun.
Neredesin?

Mevsimler bahardı,
yokluğunla kışa döndü.
Her yerde aradım;
sokaklar bilmiyor,
çeşmeler susuyor.

Yalnızca içimde
adın yankılanıyor:
neredesin?

(1990 – Ömer Tural)

Omuzlarından süzülen geceydi saçların,
dokundum rüzgâra, bulamadım seni.
Neredesin?

Gözlerin,
bir ceylanın ürkekliğinde
baktı son kez.
Sonra sustu bahar,
yabancılaştı bütün sokaklar.

Gün batımının kızıllığı
seninle güzeldi,
şimdi sadece
yanık bir anı.

Mevsimler seninle bahardı,
şimdi kışın soğuğu
doluyor içime.

Sordum taşlara,
sordum çeşmelere,
cevap vermedi hiçbiri.
Yalnızca içimde
bir ses hâlâ
ısrarla soruyor:

Neredesin?

GİDİŞİN ARDINDAN

(1990 – Ömer Tural)

Omuzlarından süzülen geceydi saçların,
dokundum rüzgâra, bulamadım seni.
Neredesin?

Gözlerin,
bir ceylanın ürkekliğinde
baktı son kez.
Sonra sustu bahar,
yabancılaştı bütün sokaklar.

Gün batımının kızıllığı
seninle güzeldi,
şimdi sadece
yanık bir anı.

Mevsimler seninle bahardı,
şimdi kışın soğuğu
doluyor içime.

Sordum taşlara,
sordum çeşmelere,
cevap vermedi hiçbiri.
Yalnızca içimde
bir ses hâlâ
ısrarla soruyor:

Neredesin?

Duyguların şairi Ömer TURAL

1990