Sanki bir boşluktum;
dolduğumu sandığım her mekânda.
Sanki bir yokluktum;
yaşadığımı sandığım zamanda.
Tanımsızlıklar içerisinde kördüğümdüm.
...
Geldin...
Doldurdun boşluklarımı
Doldurdun boşluğa akıp gitmişliğimi.
Sildin yokluğa yansıyan her yanımı.
Sildin boşa yaşanılmışlığa yazılan her anımı.
Zamana ve mekâna karıştım
Yaşamın içinde hiçlikten ayrıştım
Kendime ulaşıp kendimle barıştım
Çözüldüm tüm kördüğümlerimden
Kurtuldum tanımsızlığın zincirlerinden.
...
Ve gittin...
Gidişinle geride daha büyük bir boşlukta kaldım.
Şimdi bendeki boşluk da büyüyor
Yokluğunun ruh ve can kesiği de büyüyor.
Yutucu bir karanlığın kuşatmasındayım sanki
Daha çözümsüz,
Daha tanımsız ,
Daha anlamsızım artık...
Kayıt Tarihi : 4.7.2023 11:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!