Gidişin Şiiri - Yavuz Doğan

Bir hüzzam bin hasret bir aks-i seda
Yürekte sönmez bir kordu gidişin.
Bir eyvah bin hüsran bir sessiz veda
Son nefes anıydı zordu gidişin.

Bir abdal kıssası bir gönül demi
Umarsız hasretle yüklü bir gemi
Sırtıma yükleyip bin bir elemi
Olmamış gönlümü yordu gidişin.

Bir meçhul bir sürgün bir yurdu talan
Bir yorgun bir vurgun bir bahtı yalan
Bir dargın bir kırgın bir demsiz solan
Sevdalı ömrümü vurdu gidişin.

Mahşere dönmüşken bütün kâinat
Kırıldı vuslata çırpılan kanat.
Üstelik gülmeyen bahtıma inat
Dönülmez yolları sordu gidişin.

Bir bahar yeliyle göçerken sesin
Hazana yoldaşken şimdi nefesin
Ve artık özlemken en son adresin
Saati yokluğa kurdu gidişin.