Gidişin Şiiri - Cengiz Erdoğan 3

GİDİŞİN

Gidişin kıyametim oldu. Bir gece yarısı,
Sokaklar isyanda, rüzğar isyanda,
güneş isyanda, ay tutuldu gidişine.
Yıdızlar seninle döküldü bir bir gök yüzünde
Hayatın acı tecrubesi olsada sana umut bağlamak
Bekleyeceğim seni sen dönmesende geri
Sevenlerin kaderi değil benim kaderim
Yanlızlık zaten alın yazım..

Bırakın beni bana kendime yeterim
Yanlız değilim kendimleyim yanlız değilim
yıldızlarla berarberim.
Sen gelmesede bir umut hayata bağlayan değil
Yaş hayat iflasta gönlüm zaten firarda
Gözlerimi sorma taşkın sel misali boşalır yaz yağmuru
Her akan yaşta seni ister seni diler
Sen bilmesende seni bu yürek hiç unutmadı ki
seni sevenlerin hazin sonu işte eserin
Zaman mı tüketti bizi bizmi tükenmeye hazırdık sevgili.
Neydi bizde eksik olan neydi yetmeyen az kalan.
Çaresizlik içinde sevmedim mi ben seni.
Sonunu düşünmeden. benim olmayacağını bile bile.
Sevmedim mi seni tüm varlığımla.
Neydi benim eksiğim neydi sende fazla olan
Bu gece başka huzursuzum sevgili...

Yanan sigaramı unutup yeniden yanan sigaradasın.
Bir başkayım bu gece gidişler beni hep üzer.
Senin elimden kayıp gitmeni izliyorum sessizce..
Sen gittikçe ben bitiyorum olduğum yerde sevgili.
Olduğum yerde.
Kayboluyorum kendimde yine içime döndüm.
İsyan etmiyorum ama nedenlerim bitmiyor.
Anlamıyorum anlayamıyorum gidişini.
Bilemedin sevmeyi anlamadın ne kadar sevildiğini.
Sen kolayı seçtin sevgili bırakıp gitmeyi bildin.
Bu beden çok hazanlar gördüde senin hazanın yaktıda geçti..
Kara toprağa verdiğim çoktu benim.
Ama sevgimi gömmeye yüreğim dayanmaz şimdi.
Şimdi boynum bükük sevgili.
Gidişin yaksada..
Bitirmedi bendeki SENİ ve SEVGİNİ...

Cengiz ERDOĞAN✍🏼