Suzan Kuran
24 Ocak 2016 ·
Herkese Açık ile paylaşılıyor
Sen gittin geride
Yağmurlar akasyalar
Nergisler kaldı
İnsan gider mi
Kendi akşamından
Sevdiği gözlerden
Severken bu kadar
Yaşamı,kuş seslerini
Renkleri ve çiçekleri
Bilmiyorum ne kadar
Kaçabilirim sensizlikten
Özlerken hala
Sıcaklığını ellerinin
Bazen
Bir deniz kıyısında
Aklıma geliyorsun
Çarpıyor koca dünya
Kalbimin duvarlarına
Yıldızlar hala ışıl ,ışıl
Barış içinde bir gökyüzü
Serpiştiriyor yeni aşkları
Körfezin oynak sularına
Sen gittin
Suzan KURAN
Suzan KuranKayıt Tarihi : 24.1.2021 17:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Gidişin
![Suzan Kuran](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/01/24/gidisin-230.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!