Martıların çığlıklarıyla uyandım
Havada yağmur kokusu var
Gökyüzü kararmış
Sanki aniden fırtına kopacak
Belki gidişin bu fırtınayla olacak
Gözlerim yağmur damlalarıyla dolacak
İçimde derin bir sızının ağırlığı
Gerçekle rüya arasında
Sen gitmeden yastayım
Göz bebeklerindeki ışıltıyı ararken
Yalnızlık kapımda bekliyor
Daha sana doyamamışken
Özlemim artarak çoğalıyor
Gitme desem bir türlü
Kal demeye ise yüzüm yok.
Kayıt Tarihi : 29.10.2020 15:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İşte tüm ayrılık endişeleri
ayrılığı düşünmek bile
ayrılık kadar acı veriyor.
en bük ayrılık da ölüm.
ÖLÜM İSE ÖLDÜRÜLEMİYOR
KABİR KAPISI KAPANMIYOR.
Ama bunlar tesadüf olmamalı
çünkü tesadüflere tesadüf edilmiyor
Bu ayrılıkları ve acıları bir veren olmalı
Vereni bulan NEYİ KAYBEDER Kİ?
DEĞİL Mİ ŞAİRİM
TEBRİKLER TAKDİRLER VE TAHSİNLERİMLE
SAYGILAR SUNARIM ŞAİRİM. VAR OLUNUZ.
TÜM YORUMLAR (1)