Gidişin Şiiri - Ünal Tunçel

Yine seninleyim yine hayalinle
Ama sen yoksun
Samatya da birlikte gittiğimiz o meyhanede'ikinci bahar'ı dinliyorum.
Bir kış akşamıydı anımsarsın.
Onlarca kez çalmıştı teypte
El ele,göz göze dinlemiştik.
Elimiz nemli ve sıcaktı,gözlerimiz buğulu
Giden yıllara isyan edercesine,
Çaresizliğimize kahredercesine
Yüreğimizde mutluluk ve hüzün yan yana
Kadehimiz cam cama ellerimiz can cana
Sonra çıkıp sahilde yürümüştük.
Islak kaldırımlarda sıkı sıkı sarılıp
Türküler söylemiştim türkü gözlü yarime
Yarimdin ve de diğer yarımdın.
Nikahlı değildik ama kadınımdın karımdın
İnsan gibi insansın,adam gibi adamsın demiştin.
Az sonra ayrılacaktık
Yine bir koca otobüs alıp götürecekti seni uzaklara
Ve yine kalacaktım bu kör olası yalnızlığımla baş başa
Otogara geldik.yakındı kalkış saati
Sarıldık sıkı sıkı
Öptüm saçlarını,kokladım içime çektim.
Ciğerlerime doldururcasına
Ve bindin o hain otobüse
Ne suçu var kaptanın bilemem ama sanki o idi ayıran bizi
Ve geçtin yerine ayakta el salladın bana
Ben de elimi götürdüm yüreğimin üzerine
Burası senin,hep senin kalacak bunu bil
Ve o yürek hep adınla atacak dercesine
Biraz geçti indin otobüsten
Bir kez daha sarılmak için
Ve bir kez daha sarıldık olanca gücümüzle
Ne kadar sıkarsak birbirimizi o kadar tez kavuşacakmış gibi
Bindin bir kez daha o sevimsiz kaptanın sevimsiz otobüsüne
Yine el salladık birbirimize ve öpücük yolladık
Yüreğimdi sanki seninle giden
Ve uzaklaştı sevimsiz otobüs.
Ve bir gün o anı konuştuk seninle
Ağlamamak için zor tuttum kendimi dedim sana
Tutabildin mi sanki dedin sen de
Tutamaşıtım,ve babamı yitirdiğim günden sonra ilk kez
A ğ l a m ı ş t ı m....