Gidişin... Şiiri - Mehmet Tunçer 1

Bugün günlerden Cuma
Yeni yılın üçüncü hafta günü,
Gidişinin ilk yılı.
Güneş bir var, bir yok
Bütün ağaçlar soyunuk
Şehrin sokakları ayaz
Salıncaklar, kaydıraklar boş
Buğulu camlar gerisinde çocuklar
Öylesine sabırsızlar...
Hayatın akışında insanlar
Her birisinin onca sorunları
Neşeleri,sevinçleri..
Her kes hayatını yaşar felsefesiyle
Yaşanılıp gidilen
Nefeslenilen hayat...
Ve sen
Ve ben
Ve biz..!
Neden ayrıldığımızı
Neden gittiğini
Artık sorgulamıyorum...
Olmaz ya diyorum
Hani gelsen..
Ne yaparım?
Umursarmıyım bilmiyorum?
İçim acır... Yüreğim kanar mı?
Belki de;
Yüzünün kızardığını
Gözlerinde pişmanlığını görürsem
Unutulmadığımı düşünür
Gidişinin ardından
Delice sarhoş oluşlarımın
Özlemlerim ve seninle
Bir köşede sızıp kalışlarımın
Boşuna olmadığına
İçten içe sevinirmiyim
Bilmiyorum...