Gidişin Şiiri - Eser Sönmez

Her şeyin bittiği gündü.
Kararsızlığım gömüldü karanlığa,
Halbuki yaşatmak için seni içimde,
Ne kavgalar ettim kendimle.
Rahatlığıma aklım yelken olurken,
Ben hislerimle gömülmek istedim yanına.
Kanlı çatışmalar yaşadım kendimle,
Yitik şehirlerde aradım kimliğimi.
Gezgin kıldım ruhumu.
Hep yollar aşındırdım güneşi beklemeden.
Kabullenmişlik çıksaydı birgün karşıma,
Sarılırdım kollarımı koparırcasına.
Düşünmezdim başıma ne gelecek.
Kendimi aşabilseydim eğer,
Adımlarımda sessiz kalmazdı.
Koşardım sana delicesine ve nefesim kesilinceye kadar.
Lakin yıllanmış pusulamı yalnızlık vurmuş.
Ayrılıktan başkasını göstermez işte,
Şimdi nerde nefeslik name duysam,
Sızlarsın içimde derin derin,
Ve yüreğim aklıma düşman kesilir.
Bu yürekten ayrılık eksik olmayacak biliyorum.
Gittiğin yerdeki boşluk dolmayacak kadar büyükte olsa,
Sürekli Aman dilediğim Zaman senide öldürür elbet içimde...