Sen şimdi arkamdan bakakal.
Otobüsün camı öyle pis ki,
Görülmüyor bırakılan yürekler.
Ve seni sevmeyi bir yazı sayıyorsan,
Bir karşılık yazmalı.
Yozlaşmanın matkabı,
Ve aklımın bir köşesinde gürültü yorgunlukları.
Mantıksızlıklar dizgisine bir uyak,
Olabildiğince mantıklı.
Özenle işleyerek her bir günahı
Ekle ki yanına
Bir de beni say.
İnanmamaktan gelen korkusuzluğa gözünü açan yeşil bir sabahtı.
Kirli bir otobüsle gitmiştin.
Kirlendi saydım sevgimi…
Kayıt Tarihi : 13.5.2008 17:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!