Gidişim zor olacak Şiiri - Ayhan Selçuk

Gidişim zor olacak biliyorum
Biliyorum bir hüzün çökecek gecenin karanlığında
Önce sessiz bir haykırış eşlik edecek cümlelerine
Sonra kelimelerine boş kaldırımların soğukluğu
Kol kola kardeşçe imdadına gelecekler
Üşüşecekler ansızın feryat kokan sözlerle
Sonrası en acısı zaten
Sonrasına kandan boşalan bir damla yaş eşlik edecek
O ne tektir nede sondur bundan sonra
Gelecek olanların habercisi, duman altı odanın baykuşudur
Akar akar sonra kardeşçe vede hürdür her biri
Tümüne bir anlam yüklersin tümü senden bir umut götürür
Acılarınla baş başa kalırsın
Aslında başka bir oyunun asıl perdesidir bu
Daha önce kaç kez provası olmuştur unutmuşsundur
Unutursun yine böyle o yaşanmış idamlık saatleri
Düşersin ardına sevdanın, gönderdiğin nurdan örülü yaşların gibi
Varsın bu yolda olsun idam sehpalarım
Olsun varsın dayanacak güç kalmamıştır
Boş bardağa düşen son ve büyük damladır aslında
Boğaza dolanmış en büyük acıdır
Zakkumda koparılmış son kadeh yalnızlığındır
Bu sözleşmesiz gidiş

Nedenini niçinini sormazsın
Gecenin bağrına bir kor ateş düşmüştür aslında
Bütün her yerde bir yangın vardır bütün şehir kül olmuştur
Geriye bir şey kalmamacasına her yaşam son bulmuştur
Olmuyor diyemez dilin olmamalıydı, olamaz da diyemezsin
'Olmasaydı bu ayrılık' diyeceksin sadece
İzin bu cümle için vardır sadece
Sen herşeye rağmen
Şimdiye kadar nasılsınsa öylesin sanıyorsun
Sanıyorsun ki dimdik ayakta kalırım
Hiçbir şey olmamış gibi

Her şey aynı her yer bir başka güzel olacak
Evet, sevgili sanırsın sadece bu hayalleri
Sana verilen sadece sanmaktır olmasaydı sözünden sonra
Ve neden sonra o gece biter bitecek, bitmeli dersin
Oysa geçmiyordur
Giden sadece o değil
Kişi değil, can değil, sevda değil, umut değil, hayal değil
Giden her şey de değildir
Herşeyi içinde mündemiç sevdiğim dediğin
SEN gidiyorsundur aslında
Geriye o kaldığını anladığın an aramaya başlarsın
Nerdeyim nerde kaybettim dersin bütün geçmişimi ve bedenimi
O güzelliğim ihtişamım ve sürüp giden saltanatım
Yoktu zaten ama bende bir kraliçeydim kendi saraylarımda
Nerde nasıl niçin neden...
Sorular hırpalar seni hıçkırıklarından fırsat buldukça
Limanına yanaşır ayrılık kokan hüzün evi gözlerine
Kafanı kaldırırsın neden sonra
Güneş üzerine doğuyordur
Doğan ay batmıştır artık, batmasıyla neler götürmüştür
Masmavi gökyüzünden aşkını da umutlarını da süpürmüştür
Ardında sadece mavi bir ölüm bırakmıştır
Giden dersin
Ne hayallerimizdeki çocuklar, ne bahçeli evimiz
Ne aşkımız, ne adımız, ne aşk kokan bakışlarımız
Hiçbiri değildir sevgili
Giden biziz giden her şey olmalı
O saat gelirse bil ki kalan
Ne senden sonra ben, ne de benden sonra sen
Sevgilinin bakışlarında benliğimizi kül etmişizdir inan
Bu bir sevda destanı, olması gerekenlerden bir demet
Sanma ki sana olan sevdamın bitmesidir
Bunlar sadece sana olan sevgimin itirafı
Ve aşkımın yüzüne haykıran cümlelerimin FERYADIDIR