Gidişi Şiiri - Fatih Hüseyin Nanelidere

Bütün yalnızları dinlediğim sensiz geceler,
Bir şiirin orta yerine düşen yaprak,
Yokluğun nedeni çaresiz geceler.

Ben bütün yüreğimle dimdik buradayım,
Gözyaşlarımı saydırıyorum boş sokaklara,
Yalnızlığımı paylaşıyorum yetim şehrin öksüz çoçuklarıyla.

Bir dilencinin kulağına fısıldıyorum gönlümün fakirliğini
Ben yalnızlığı severim aslında ama sensizliği asla
Körebe oynarken bile senin hayalin düşer gözlerime,
Ve gözlerim parıldar, seni bulurum yüreğimle.

Bir şehirden bir şehire konar göçerim
Niye diye sorarlarsa;
Ona selam söyleyin derim buruk yüreğimle.

İlk yaz yağmuruyla hatırlarım seni,

Toprağın kokusu sinmiştir bedenine
Tütün basarken hatırlarım seni yarama
Gözlerimden akan kanlı yaşlar için.

Artık bu kadar yeter
Soruyorum sana;
Niye gittin?