Gidişi Şiiri - Ufuk Nazım

Zincirleri ayaklarinda mi?
Hala bakiyor
Ayaklari özgür akli hür...
Ve elleri kavramaya hazir yüregini...
Gidisi halaylarda sakli kalacak
Agitlarda belki
Belkide yildizlardan
Sonsuzluga agacak gidisi....
Tarih elbet onada
Güzel bir sayfa açacak bu dünyada...
En azindan bir ugrasta,çabada,dirençte
Yada bir dalgada adi olacak....
Gün agariyor iste
Kaç sefer agardi gün
Yasaminda umutsuz susuz bir yaz gibi
Sogruldu zamanlarda
Yaralariyla acilariyla varligi varlikmiydi...
Yürekleri yakmis olsada
Sözü sözdü gidecekti...
Kimin için,
Günü serefiyle agartmak için mi?
Bu topraklar üzerinde
Kimler söz vermistir kimbilir.
Ne savaslar olmustur
Kanla kaç kez sulanmistir bu topraklar...
Simdi gece yorgun ve agir gözlerine çöktü
Iste yaklastilar son siginak mi?
Acaba bu son sansi mi?
Geçmisine dönmek için
Indi ayaklari uyusmus yolculuktan
Soguk ayazmi ayaz
Daha simdiden üsüyor
Ya üzerinde yorgan yerine
Gökyüzü oldugunda ne yapacakti.
Dar agacinda cirpinan
Bir ciglik mi olacak
Onunda son cigligi
Zenginler viskilerini yudumlarken
Gencligine serefli bir kursun sikilacak
Resmi bultenlerde adi gececek
Safaga varmadan yuvarlanacak
Kimsesiz bir kuytuya
Halbuki simdi universite siralarinda
Fikirleri tartismaliydi
Dunyayi kitaplarla asip
Dusuncelerine saygi duyan bir toplulukta
Yasama saygiyi ogrenmeliydi.