Gidişçe Şiiri - Mehmet Emin Özdemir

Gözyaşıma yazdım seni... İşte bu yüzdendir ki; hep ağlarım ben…

Pencereme konan kuşlara anlattım seni…

Kanatlarından yeryüzüne serpiştirdikleri gökyüzü maviliği olasın diye…

Isıttığın avuçlarım şimdi bomboş ve üşümekte...

Kayıplarda bırakılan yetim gözlerim şimdi sadece ve sadece ağlamaklı bir halde…

Üryan ruhumu örten bir tek inancım kalmış…

Dışarıda ise gecenin sinsi sessizliği sanki beni yoklamakta…

Güvendiğim sevdanın koruma içgüdüsü sürgünde; yalnız ve yorgun bir halde…

Resmedilenin ardında yaşamaktayım ve dahası senden uzaklarda umut denilen dinginliğin koynunda saklanmaktayım….