Körelmiş bir bedende yaşıyorum
Yapmam gerekenleri yapmadan
Körelen bedenim mi, ruhum mu bilemiyorum
Yaşıyorum amaçsız ebedsiz
Ölünce geride bir şey bırakmadan
Ne bir eser ne de bir evlat
Sadece bu eskimiş beden
Yaptığım tek şey düşünmek
Kimseye söylemeden ve nedensizce
Öylesine düşünmek her şeyi
Zaman geçiyor ölüm yaklaşıyor
Hayat akarsular misali akıyor
Büyük bir denizde buluşmak için
Tuğşah BilgeKayıt Tarihi : 7.10.2012 07:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tuğşah Bilge](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/10/07/gidisat-22.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!