Yıllar önce baktım bir ela göze
Yüreğimi nara yaktı da gitti
Halimi arz için başladım söze
Dinlemedi beni çekti de gitti
Ardı sıra koştum nefes nefese
Koyacaktım güya elde kafese
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta