Gidiş Nereye Şiiri - Lokman Bal

İnsanlık üstünde kara bulutlar
Meçhule yolculuk gidiş nereye
Her şey parçalanmış karma karışık
Sorumsuzca bu seyrediş nereye...

Görünür iç içe zihin karışmış
Masumiyet zalimlerle yarışmış
Temiz ruhlar şeytan ile barışmış
Şuursuz ihanet ediş nereye...

Akarı kesilmiş kurumuş pınar
Öyle hakli eğri doğruyu kınar
Suçlunun yerine suçsuzu yanar
Bilim dışı kavga ediş nereye...

Nereye insanlık nereye böyle
Derman nerededir bir şeyler söyle
Sanmayın her bir şey kalacak böyle
Hesabı sorulur gidiş nereye...

Yaratan yarattı niçin insanı
İsterse yaşatır bağışlar canı
Neden koptu yaşanan Nuh tufanı
Günahında ısrara ediş nereye...

Kuranı hadisi rafa kaldırdık
Telaşla birbirimize saldırdık
Yeryüzünde insanlığı öldürdük
Bencilce hareket ediş nereye...

Marufu terk edip münkere girdik
İradeyi tutup şeytana verdik
Manevi değeri yerlere serdik
Düşünmeden kalkıp gidiş nereye...

Düşünün bu karışıklık neyin nesi
Her an gür çıkıyor zalimin sesi
Bize ne emreder veda hutbesi
Okumadan bakıp gidiş nereye...

Özü olmayanın sözü olur mu?
Ateşi yanmadan közü olur mu?
Günahkârın hakka yüzü olur mu?
Çabasız umudu ediş nereye...

Şaşırtıyor yaşanılan aymazlık
Nefsinden geliyor gözü doymazlık
Kulluğunda bil ki vurdumduymazlık
Perişan edecek gidiş nereye...

Giderek umutlar azaldı gayri
Bahane her bir şey yerinde ayrı
Oysa bu dünyanın kalmadı hayrı
Barınağı viran ediş nereye...

Hıyaneti sever olduk bilmeden
Göz görmüyor hayra şerre gülmeden
Fatihayı duymaz olduk ölmeden
Yaratana isyan ediş nereye...

Dinde olmayanı var gibi sunduk
Şaşırmışız hep haksızı savunduk
Garip, dünya sevdasıyla avunduk
Sorumsuzca yana yatış nereye...

Bakın eksik olmaz bin türlü bela
Ortam gün güneşlik aman ne ala
Görür fakat ibret almaz mı hala
İnatla battıkça batış nereye...