Gidiyorum hüznün şehrinden
Tüm kırılmışlıklarımı bırakıp
Geride gri mutsuz bulutlar
Ağlıyor arkamdan yıkılmış umutlar
Ceplerimde topladığım bir kaç mutluluk
Gidiyorum ağlayarak derinden
Seninkine eklediğim hüzün
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Her yolculuğun bir hikayesi vardır, bir de anıları. Severim uzun ve yalnız otobüs yolculuklarını. Şiirinizle bunu hatırlattınız bana. Elinize sağlık. Sevgi, saygı ve muhabbetle... Günay Özdemir
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta