Gidiş Şiiri - Yorumlar

Olmuyordu bir çok şey, hep mağrurdu kendi içinde, Nitekim bazı güçler zaman zaman indirgiyordu iç sesimizi Canlar unufak, cam gibi kırılıyordu gözler önünde Ancak kimsecikler yoktu,kalabalık caddelerde. Kalabalıklaşıyorduk aslında içimizde; ne kalabalık ama! Ayrılıyorduk zifiri karanlıklarda bir bir, Lakin yer yer de, bir bütün olabiliyorduk çığlıklarımızda Ancak aldırmaksızın, biz kaybolur gibi ayın kandilinde Bitiriyorduk ışıklarımızı saniye saniye, güne dek; Akıl dışı işler işliyorduk, yanık vede sancılı gecelerimizde Lal oluyorduk kimi zaman, çığlıklar kaçışıyordu tek tek Irmaklarımız doluyordu nice yalnız kalabalığımızla, Güneş erken doğmuyordu, ruhu okşayan gecelerimize Ikınır gibi acı acı bir ses yükseliyordu duvarlarımızda Ne garipti yalnızlık; Oysa ne çok yalnızdı yalnızlık.. Resimler çiziyordum yok yere zamanın bir yerinde Tastamamken öylece izliyordum, azınlığımı çokluk içinde Asalakca mı yaşıyordum ne? Sinsice yaklaşan zihinlerden mi kaçıyordum yoksa? Ismarlıyordu sanki bizi yalnızlığa doğru Nasıldı doğurganlık? Damarlarımız mı gerilirdi? Azı çok mu ederdi? Yok yok düşten esinlenmekti o saflık; Aldatmazdı en azı,en çok yapardı düşlerimiz Leylekler getirirdi zaten bebekleri.. Narin elleri,saflık yumağı gibi tutardı bizi Isınmak içinmiydi, yoksa kalabalıklaşmak için mi bilinmez; Zira tecrübe etmek gerekirdi çokça şefkati. Kaldırım serçeleri gibi bakıyordu minnet dolu gözleri, Anlamsızca boşluğa dalar gibi Lavanta çiçeklerinden de farksızdı üstelik Masumca yaklaştım ve Akıl almaz derecede, uyku halindeydi minicik bedeni Körleştim yine o vakit; bizleşerek karanlığıma Köksalar gibi. Ölüyorum belki asilzade olmasamda, Temmuz ayında tüccar gibi Üzüm bağlarım soluyor, Donuyorum belki Üşürcesine Rüzgarda savrularak yalnızlaşıyorum, nice kalabalıkla birlikte. Meral&Meri(Bir Tutam Veda) 20.05.12.