Hüzünlü bir tren kalkarmış
Uzak istasyonun birinden
Uğurlanan bir uçak süzülürmüş
Günün birinde ağlayan göklerde
Bir otobüs tozu dumana katarmış
Gurbet yollarını aşmak, ulaşmak için.
Umutlu insanlar düşermişler yollara
Düşünürlermiş, gurbet kurtuluş onlara
Vız gelirmiş açlık ve susuzluk
Önleyemezmiş onları yorgunluk.
Hedefler gurbete saplanmış
Kalplerde yeni dünyalar yatarmış
Arkalarından ağlayanlar varmış
Uğurlarmış göz yaşı dökerek.
Bu öykü böylece sürermiş
Obur gurbet yutarken insanları
Binlercesi gündüz gece gidermiş
Gurbette sürdürülecek artık yaşamları.
Kayıt Tarihi : 29.4.2004 12:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!