Ben uzayan gecelerde
Uzayan şiirleri sana yazıyorum
Ama sen ne yazdıklarımı okuyorsun
Ne de yazlık sinemalara benle koşuyorsun
Saatlik ümitlerimi çaldın
Ve planlarımı kabuğu soyulmuş bir elmaya benzettin
Korkar oldum yaşamaktan
Ve sana sarılmaktan
İçimde düğümlenen bir şeylerim var
Hayat bir trendi çocukken bana
Ve ben trenin en son vagonuna bindim
Şimdi inme vakti
Minik bir tornetle hüznümü dindirmeye
Yetecek zamanım kaldı
Yollardaki izlerden bulmak istersen beni
Bulamazsın tornetimin kanatları var artık...
Kayıt Tarihi : 29.7.2002 00:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!