Gidip Tanrı'da kaldım...Tanrı bende...

sen yoktun...
bir kuş terkedip gitti yuvasını,aç kaldı yavrusu
pamuk dalı gölgesinde kavruldu...
her serçe gözyaşını bıraktı,su içtiği kaba
kavrulmasın diye kuşun yavrusu...

sen yoktun...
tütün sardım geceye,öksürdü gece
üstüm başım kan oldu...
kan tuttu beni
çocukluğum kanda boğuldu...

sen yoktun...
gidip içime gömüldüm
çocuklar zıpladı içimde
içim, ezim ezim ezildi...

sen yoktun...
amonyak çiçeği
ayak uçlarımdan,saçlarıma tırmandı
kızarak sardunya'ya...
kendi ellerimle büğüttüğüm,
kaktüsün dikeni battı düşüme...
canı yandı,uyandı düşüm
düşüm gitti... sen gittin...ben kızdım...

sen yoktun...
çalıp ayın ışığını,
yarına inanmayan bir çocuk yaptım ay ışığından...
kavga ettik,
tükürdüm ayın yüzüne
ay bana tükürdü...

sen yoktun...
ölümüne yatmışım yağmur damlasına,
eyvah,ay ışığına düşmüş cesedim...
gölgem vurmuş denize
yakamoz olmuş, açmış yüreğim...

sen yoktun...
anlam kazandırmağa çalıştım
var gücümle hayata...
olanca gücümle bekledim gelmeni
gelmedin, tükendi türkülerde umutlarım...

sen yoktun...
umarsızlığın çıkarıp tatını,
doğanın iğrençliğini ve anlamsızlığını itip bir tarafa
gidip TANRI'da kaldım...
TANRI bende kaldı...
-------------sen yoktun...