Gidince Anladım Şiiri - Hatice Polat

Gidince anladım,
Biz ne kadar çok benziyormuşuz meğer.
Sen ne kadar çok benmişsin.
Ben ne kadar çok sen.

Gidince anladım,
Dudakların hayat veriyormuş dudaklarıma.
İzi kalmış dudaklarımda.
Belki de benim de izim kaldı,dudaklarında.

Gidince anladım,
Bu şehir soğukmuş.
Kışlar ılık geçmiyormuş.
Her mevsim yağmur değil,hasret yağıyormuş.

Gidince anladım,
İnsanlar hep sana benziyormuş.
Herkes senden bir şeyler çalmış.
Sen herkese bir şeyler vermişsin.

Gidince anladım,
Her şeyi sen gidince anladım.
Tırnaklarımın nasıl sen kokabileceğini,
Her yerde senin izlerinin kalabileceğini...
Hepsini ve başka her şeyi sen,gidince anladım...