Gidince Şiiri - Esra Ekmekçi

Gidince,ayaza kesti aşkımın dağları
Ve sımsıcak kollarını aradı birden bire.
Gidince,güllerim bile boynunu büktü
Tabi,yıktı onlarıda bu gidiş beni yıktığı gibi...

Gidince,senin için seçtiğim şarkıları,
Duyar oldum,çalmasa da hiçbiryerde.
Çınlarmışcasına kulağımda,
Hep aynı makam vardı.

Gidince,ne olmuştu da hiçbir şeyi göremez olmuştum,
Neden yaşına girmemiş bebekler gibi sürekli ağlıyordum,
Gidince,niye ellerim titremişti,korkmuş muydum olanlardan,
Yoksa nefret mi ediyordum ayrılıktan?

Gidince,unutacağımı umut ettim.
Ama büsbütün üstüme geldi anılar.
Onca şeyi neden hatırladım sanki?

Gidince, utandım yalnız kaldığımdan.
Bir tiyatro oynanıyordu belki içimde,
Ve bu oyunun son sahnesi geldi bilyordum...