Gidin bee Şiiri - Seval Hislisoy

Bir ateş çemberinin ortasında kavruluyorum
Etim kemiklerimden ayrılıyor
Bedenim canıma yük sanki
Öyle ağır geliyor ki
Taşımakta zorlanıyorum
Yaşamak zor geliyor bezalim
Senin sayende
.
Oysa hayat ne güzeldi
Sen kalbime kurşunlar sıkmadan önce
Kahpelik nedir bilmezdim
Acı hüzün uzaktı benden
Bir metelik vermezdim derde kedere
Işıl işıldı gözlerim hep gülerdim
Bazen kırık dökük aşk şarkıları söylerdim.
İki kalleş hançerledi sırtımdan
Biri kalbimi avuçlarına koyduğum
Diyeri de dost arkadaş saydığım
Kanım oluk oluk aktı yüreğimden
Can çekiştim
Ölmek öldürmek geldi içimden
Tiksinerek baktım başlayan her yeni güne
Umutlarımdı uçurumlardan aşağıya yuvarladığım
Hayallerimdi uzanıp ta tutamadığım,
Böyle giderse elimden bir kaza çıkacak
Gidin bee
Şeytan görsün yüzünüzü
Ben elbet bu cehennemden de çıkarım
Zebaniler yoldaş seçsin ikinizi
Ben zümrüt,ü anka kuşu misali
Küllerimden yeniden doğarım
Sizi de hayatımda hiç olmamış sayarım
Gidin be.