Gidin Ayaklarım Gidin

Güneş batmak üzere
Havada bulutlar kırmızıya çalıyor
Gökyüzü bulanık
Yer yüzü aya teslim

Simitçi ufaklığın yanağındaki tebessüm
Ayakkabı boyacısının gelir gider hesabı
Havanın griliği
Hiç kimsenin her şeyliğe koşuşu sanki

Durdum…Dışarısı karanlık
Dışarısı ölümüne karanlık
Hiçbir şey değilmiş karanlıkta dolaşmak
Baksana, simitçi ufaklık hala dışarda

Gidin ayaklarım gidin
Terk edin buraları
Karanlık tebessümün üzerine çöküyor
Sadece ayaklarım gidiyor

Hatırla, yağmuru hatırla
Hani incecik delik deşik paltosu vardı
Hiç bir şey değildi yaşamak
Titremek, ölümüne titremekti

Tablasının boşluğu gülüşü oluyordu
Umurunda değildi bedeninin çilesi
Nede olsa paradan ibaretti
Ve iki ekmek parasıydı evinin duvarları

Gidin ayaklarım gidin
Terk edin buraları
Karanlık tebessümün üzerine çöküyor
Sadece ayaklarım gidiyor

Benim evim kerpiç kaplıydı
Kışın sıcak yazın serin eserdi
Yağmur sızdırmazdı
Her şey yaşamdan ibaretti

Sokakta gülen yüzüm olmadı benim
Alnımın terine dönüp bakmadım
Soğuktan ölesiye hiç titremedim
Şimdi ise eriyorum içim gidiyor

Gidin ayaklarım gidin
Terk edin buraları
Karanlık tebessümün üzerine çöküyor
Sadece ayaklarım gidiyor