Gidin artık Şiiri - İsmail Sargın

bıktım artık herkesten soğuttular hayattan
sanki bilinçli geliyorlar üstüme acımadan
yaralarım daha derin kanıyor saramadan
yeter artık geçtim kendimden çoktan

çaresizliğim gün gibi orta iken çelme takmaları
zararsız olmuşken başkasına kendime zararı
anne babam olsaydı keşke onlar kol kanat tı
onlar varken kimse kalp kırıp canımı yakamazdı

çok yoruldum çok anlamadılar beni neden
param parça olmuşken bile ne isterler benden
kahrettim artık yalan dünyanın sahte sevgisinden
artık kimseye olmayacak tafizim hasretinden

yalan ve sahte hayattan kimseden olmadan fayda
geldikce geldiler hep üzerime kahrettiğim dünyada
sakın bıdaha denemeyin yaklaşmak bana
bende bi insanım bende can taşıyorum varın farkına

çok zormu anlayıp dinlemek beni ya anlamadım
ben zevk mi alıyorum bu hayattan ki yaşadım
yazık diyorum oysaki beni anladığını sandım
yanılmışım zaten ne zaman elimi atsam kalakaldım

ben artık ben değilim sakın dokunmayın bana
ne yanlızlıkla korkuta bılırsın nede yokluğunla
gidiyormu bırak gitsin kaçan kovalayan olma
seni umursayan kadar umursa gerisi boş takma