Ey Gönül!
Yâre varmak istersin fânilere âşıksın,
Oysa yalan dünyaya darılmadan gidilmez..
Heves, arzu biçâre dünya imtihân yeri,
Keder ve çilelerle karılmadan gidilmez..
Vedûd’un tecellisi mahlukat denen ayna,
Aşkın sarhoşluğuyla tarılmadan gidilmez..
Bende bir ben doğar ki beden gözü kör O’na,
Aşk hançeriyle dilip, yarılmadan gidilmez..
Nefsinin ardı sıra giderek ne umarsın?
Kur’âna ve Sünnete sarılmadan gidilmez..
Adem herşey burhânı Hakk’tan ayrı nesne yok,
Daha dünyada O’na varılmadan gidilmez…
Kayıt Tarihi : 29.3.2016 12:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Adem Kaçar](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/03/29/gidilmez-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!