Gidilecek En Son Yer

Çaresiz, edilgen bir boşlukta kalan
Soğuk rüzgârın hüzün dolu nefesini alıp ta
Yüreğe korkunun düştüğü tan vakti
Zamansız bir geleceğin özlemini yaşayanlar arasında

Sivrilip yükselmeden alçalan hayatların
Kırık noktalarında ve ıslak zeminlerinde
Ne olup olabileceğimi düşünerek
Kaygan yüzeylerin üstünde yaşıyoruz

Kalabalıkta soluklanarak kesik, kesik
Dumandan yorulan akşamların bitmeyen saatlerinde
Bir çizgi daha çiziliyor buruşuk alnımıza
Şafak belli belirsiz oysaki

Ve gelecek bilirsizce gizleniyor zaman boşluğuna
Sahiplenip seven gözlerin ışığını arıyoruz çoğu zaman
Ve akşamın dingin soluğunu kesen geceleri
Omuzda kalan güven duygusu bir dost elinin

Merhametin gözlere vurduğu bağışlanma zamanları
Yitip giden birçok an'ın yasını tutuyoruz
Peki böyle bir zaman var mı? Olmalı elbette
Ölülerin son'dan önce nefes aldığı

Hak bilir ruhlarla donatılan bir ülke
Bir ada, kasaba, ya da sadece bir oda
Olmadı çatısız dört duvar arasında
Çıkarsız yaklaşımların geleceğe aktığı bir yer

14 Nisan 2015
Salı