Gidici Şiiri - Tunahan Ermihan

Adını kimse bilmezdi, nereden geldiğini de
Yüzündeki anlık tebessümde saklanan o gizemli
Hüznün nedenini senelerdir düşünürüm
Bir garip bir tuhaf adamdı “Gidici”
Güneşle beraber batardı hüzünlerine
Ağlardı bulduğu her kuytu köşede
Mesken tuttuğu şu eski parkta bile
Kim bilir neler yaşamıştı”Gidici”
Pek konuşmazdı kimseyle
Bazen bir kızdan bahseder
Güzel günlerini anlatır, ama
Sonunu asla getiremezdi “Gidici”
Ailesini bilen yoktu, çocukluğunu da
Gençliği hayal meyal bulanık anılardan ibaretti
Yaşını kendisi bile unutmuştu
Bir gece vakti gelmişti bu şehre ve kimsenin bilmediği bir meçhul ile
Ne gözyaşını anlamıştım
Ne de o acılı tebessümlerinin nedenini
Bir gece vakti gelmişti bu şehre
Ve bir meçhule yolcuydu “Gidici
Bir garip bir tuhaf adamdı “Gidici”