Gideyim Şiiri - Kara Osman Nalbant

Kuş konan ağacın, dalını eğmem
Bin dünya verseler çirkini öğmem
Ben, beni kıskanır eline değmem
Gözümü gözünde, görüp gideyim

Her maşuğun sözü, can katar cana
Bütün âlem duydu yâr dedim sana
Günde birkaç saat ruhsat ver bana
Eski bağdan kırk gül, derip gideyim

Zerden zincir yapıp, takayım sana
Bir değil bin türkü, yakayım sana
Her akşam sel olup, akayım sana
Boz kumu bağrına, serip gideyim

Mor kuşak eskidi, al mendil yeni
Nerde bir gül görsem anarım seni
Ceme dem gelince, çağır da beni
Cana borcum varsa verip gideyim

Her gün yâr yâr diye bağıran deli
Kırk yıl sonra tanır, yâr yazan eli
Kırk yıl önce kopan, kırk sarı teli
Gönülden gönüle, gerip gideyim