Gideyim Şiiri - Kırık Kalem

bırak beni gideyim
yoruldum aynı sözçüklerle oynamaktan
anlaşılmazlığım bitti... sıradanlaştım
artık hiç bir korkum kalmadı
ben de sokaktaki biri oldum
aynı şarkı artık zevk vermiyor
o şarkının üzerinden yıllar geçti
söyleyen bile unuttu
yıldızlar kaymıyor artık
dileyecek bir şeyim kalmadı
bırak beni gideyim
boğuluyorum kendim olmaktan
sıkılıyorum sen kalmaktan
en son nezaman avazım gelene kadar bağırdım
sokak ortasında yanlız dolaştım
ben bunları hiç yaptım mı
bırak beni gideyim
gölgem olma
geçmişim yok... sende
bügünüm bitti senle
bırak beni gideyim
yarınlarımı yakalayayım sensiz
apansız düşeyim yollara
kim bu diyip aynaya bakayım
ellerimle dudağıma dokunayım
bir gece kendimle yatayım
bir gece bırak ben terleyeyim
bir fahişe bulayım
en son ne zaman bir fahişe gördüm
ben bir fahişe gördüm mü
bırak beni gideyim
ahlaksız olayım
tuvallette sigara içeyim
ağaç dibine işeyeyim
ahlaksız oldum mu ben
bırak beni gideyim
seni unuttuğumu göreyim
yıllar sonra olsun hatırlayayım
fahişenin koynunda ağlayayım
bırak beni gideyim
seni sevmeyi bırakıp
kendimden nefret edeyim
bırak beni ne olur
gideyim