GİDEYİM
Seviyordum seni, mecnun misali,
Meğer aldanmışım, kalkıp gideyim.
Ceplerimde taşıdığım hayali,
Geriye iade edip gideyim.
Gidiyorum, Rabbim mesut eylesin,
Yalnız kaldım, herkes bir laf söylesin,
El bağında garip bir kuş neylesin,
Yanlış kapı çalmışım ben, gideyim.
Ayrılık zamanı gelip de çattı,
Felek, derdime bir dert daha kattı,
Güneşim doğmadan, ufuktan battı,
Buraları yaban oldu, gideyim.
Elveda ey eski dostum, elveda,
Göklere yükselsin bu ses, bu seda,
Kaybettim Leyla’mı ben bu davada,
Mecnun olup, sahralara gideyim.
Bir daha buraya düşmesin yolum,
Ben ancak Allah’a köleyim, kulum,
Aşk ile yanmışım, bir avuç külüm,
Savrulup göklere, uçup gideyim.
(1971)
Sezayi TuğlaKayıt Tarihi : 30.10.2012 13:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Duygusal anlamda arayış içinde olduğum Liseli'lik çağlarımda, gönlüme giren bir şahsiyetin, bana uymayan davranışlarını farkettim. Ceplerimde taşıdığım resimleri de geriye iade ederek, noktaladığım bir serüven. İşte herkesin başından geçebilecek bir olayı mısralaştıran buruk bir veda şiiri.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!