Gidesim Yok Şiiri - Bülent Öntaş

Kalıcıyım
Gidici değilim gündüzden
Akşam rakısını içmeden kalkmam masadan
Gece gökyüzünü seyretmeden
Karanlıkta yıldızları tek tek saymadan gidesim yok bir yere
Her gün birbirine benziyor gibi gözükse de
Saatleri bile benzeştiremedim birbirine
Mesela dün akşam dokuzu on beş geçe yanımdaydı sevdiğim
Bu akşam uyumuş erkenden
Şimdi aynı mı oluyor bu saatler
Değil tabi ki
Birinde sevda var
Diğerinde horlama
Bakalım yarın akşam vakitlice yakalayabilecek miyim zamanı
Garson otuz beşlik yetmiyor bu saatten sonra
Bir ellilik ver oradan
Gün geçtikçe artıyor sarhoşluğum
Aylar yıllar geçiyor üzerimden
Sonunda bir yetmişlik var kaderimde
Uzatmalarla en fazla yüzlük
Yanımda her yaşında sevgilim
Yaş geçtikçe artıyor sarhoşluğum
Kalıcıyım
Ayık değilim bu saatten sonra
Hiçbir yere gidemem
Garson acılı ezme ver canım ciğerim
İçim yanıyor
Çivi çiviyi söker derler
Acı da acıyı unutturur belki de