Gidesim Gelir... Şiiri - Sefer Keskin

Bazen benimde hiç aklımda yokken aniden gidesim gelir...Sorma...Ben bilsem ki nerede o gidilecek yer…Varmıdır oraya giden bir yol…Zaten hiç durmazdım bu şehirde...Öylesine gitmek geliyor işte...Uzak bir yerlere …Çooook uzaklara gitmek istiyor canım...Sorma dedim ya işte…Ne sebebini bilirim, ne de gideceğim yeri bilirim...Hatta hiç kimseye veda etmeden,arkaya bakmadan,ve hiç birşey almadan...Öylece gitmek geliyor içimden…

Bazende gidiyorum …Ya da ben gittim sanıyorum…Gözlerimi açıyorum yine aynı yerdeyim…Biri tutmuş beni,gidemiyorum…
Anladım ki ben bu şehre mahkum olmuşum…Bu şehirde doğmuş bu şehirde büyümüşüm…Bu şehrin sokaklarında yürümüş yine bu şehrin sokaklarında sürünmüşüm…Ağlamışım gülmüşüm hep bu şehirde…Bu şehirde sevmiş,bu şehirde aşık olmuşum…Tutulmuşum bağlanmışım bu şehirde…Ne kadar çok gitmek istesede canım,hadi atsamda öne bir adım, hep arkada kalıyor diğer yarım...

Baktım olmuyor…Hani “olmayınca olmuyor” diyorlarya..Olmayınca olmuyor işte…
Gidesim geldikce kendime hayalden düşten dünyalar kuruyorum…Kurduğum bu düşler aleminde keşiflere çıkıyorum,düşlerde yakaladığım güzelliklerden kendime paylar çıkarıyorum…Hayatın tek perdelik ve tek kişilik bu oyununda, kendim yazıyor kendim oynuyorum…

Sefer Keskin 15/04/2010