Gidesi vardı...
Benimle ıslanmak değil,yaşlanmaktı korkusu;
yağmuru da bahane etti işte!
Mevsim fark etmeyecekti ve prangalar kar,
Ne yokuşlar yavaşlatacaktı ne de dar yollar,
Sevgim kadar emindim gideceğinden,
Geriye dönmeyecekti o kararlı adımlar.
Gidesi vardı...
Ne zaman Mutlu olsam gitmeye kalktı.
Sevimliydi, sevdirmişti kendisini yalan yok!
Onca uzun kıştan sonra ne de güzel bahardı,
Adımları öyle gürdü gitmeleri öyle tok!
Kal desem de kalmazdı ya gitti,içimde kaldı!
Gidesi vardı... Ve gitti!
Kayıt Tarihi : 19.10.2015 11:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Sarıkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/10/19/gidesi-vardi-ve-gitti.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!