Gidersin Şiiri - Adem Ulutaş

Gönül verip bağlandığın dünyadan,
Şimşek gibi anlık çakıp gidersin.
Gerçek gelir uyanırsın rüyadan,
Seven gönülleri yakıp gidersin.

İster aç susuz gez istersen tıkan,
Sallanır rüzgarla yükseğe çıkan,
Engel tanımayan setleri yıkan,
Çağlayan su gibi akıp gidersin.

Çıkartırlar üzerinden ziyneti,
Bırakırsın malı mülkü serveti,
Giyemezsin    pantol gömlek ceketi,
Bir beyaz kefeni takıp gidersin.

Ebedden ezele gelince çağrı,
Diner ıstırabın  hissetmen ağrı,
Dikersin gözünü boşluğa doğru,
Son birkez geçmişe bakıp gidersin.

Adem ihtiyacın kalmaz dimağa,
Domur domur terin damlar yanağa,
Emek verip yaptırdığın konağa,
Dönmemek üzere çıkıp gidersin