Gidersin Şiiri - Hasan Odabaşı

gidersin
düşlerimi bir kaç sefil şiire rehin bırakır
sessizce ardına bakmadan çeker gidersin...

elimde falı bakılmış bir tel papatya
göğsüme kapanmış avuçlarımda aminsiz dualarım kalır...

gözlerimde nem son sağnaktan geri kalan
yıkılmış kasabanın viranelerinde rüzgarlar biz artığı küllerimizi savurur

saksıda pembe begonyalar bahçede ortancalar mahcup
verenda da bir başına ben kalırım...

sen gidersin

çığlık çığlığa kokun sıyrılır tenimden
soluğun yüzülür kör bıçakla kanter sevişlerimizden

gidişinin adı kül rengi beşinci mevsim olur da
dudaklarımın kıyısında öpüşleri kanatır koca bir sus kalır...

acıtır her şarkı kıymık kıymık batar canıma
yinede sen gidersin...

yok sayarsın hiç olmamış yaşanmamış
salaş balıkçı meyhanesinde izmarit kokulu sarhoş bir sus kalır

köpük köpük delirmiş dalgalar
martı çığlığına saklanmış bir özlem kalır ardında

gidersin...

kasabalı bir sağnak kalır ardında eylül artığı
ıslak kaldırım taşlarında içimi acıtan hoyrat gülüşün yıkılışım olur

gidersin sayfamda şiir şiir dokunuşların kalır bir leke gibi
kapkara keder dökülür de yüreğimden...

gidişinle
bir adın kalır mühürlenmiş dudaklarımda
birde bal damlası gözlerindeki sevinç kalır kan oturmuş göz bebeklerimde

ve sen aldırmadan ardına bakmadan gidersin...

Hasan ODABAŞI