Gidersin Şiiri - Cahit Konut

Şu nimete küfür eden insanlar,
İyiyi, güzeli atar gidersin.
Bir güneş misali yalan dünyada,
Doğudan batıya batar gidersin.

Sanki bir çöplükte doğmuşçasına,
İmanı çöllerde boğmuşçasına.
Namusu bedava bulmuşçasına,
Hergelen gavata satar gidersin.

Dans eder hayvanca batı sazıyla,
Viski yudumlarsın aydın gözüyle.
İnsanlıktan uzak, şeytan sözüyle,
Villada, yatlarda yatar gidersin.

Kemâle ermeden aşkı aradın,
Aşkı oynaş sandın lâkin aldandın.
Kumarda ve barda sürten avradın,
Zevkine parayı katar gidersin.

İnsanlık sırrını bilmeyenlere,
Hakk’ın yollarında ölmeyenlere.
Titreyip kendine dönmeyenlere,
KARAC’OZAN; sen de çatar gidersin.

24.07.1977 MERSİN